Μετά τον Σοβιετικό Γιούρι Γκαγκάριν, που ήταν ο πρώτος άνθρωπος που στις 12 Απριλίου 1961 βγήκε και ταξίδεψε έξω από την ατμόσφαιρα της Γης, στο διάστημα δηλαδή, οι Σοβιετικοί έπαιρναν και δεύτερη πρωτιά: Στις 18 Μαρτίου 1965 ένας άλλος Σοβιετικός πολίτης, ο Αλεξέι Λεόνοφ (Алексей Леонов) έγινε ο πρώτος άνθρωπος που βγήκε έξω από το διαστημόπλοιο και έκανε περίπατο στο διάστημα!
Περίπατο που παρά λίγο να τον πληρώσει με την ίδια του την ζωή:
Ας δούμε την βόλτα του από την αρχή.
Όταν το διαστημόπλοιο ολοκλήρωσε μια περιστροφή γύρω από την Γη, σε ύψος περίπου 500 χμ. πάνω από την επιφάνεια του πλανήτη, ο Λεόνοφ άνοιξε την θυρίδα της διαστημικής του κάψουλας, δέθηκε με ένα καλώδιο μήκους 5,5 μέτρων, το έριξε έξω, περίμενε για λίγη ώρα και μετά τίναξε τα πόδια του προς τα πίσω και βρέθηκε στο κενό.
Για τρία λεπτά κρατιόταν με το ένα του χέρι από το κατώφλι του ανοίγματος. Στο τέλος πήρε την απόφαση: έδωσε μία ώθηση στο σώμα του, άφησε το χέρι του και άρχισε να αιωρείται σε διάφορες στάσεις στο κενό του διαστήματος.
Μια φωτογραφική μηχανή στην εξωτερική πλευρά του διαστημοπλοίου απαθανάτιζε στιγμιότυπο προς στιγμιότυπο την πρώτη "βουτιά" του ανθρώπου στο διάστημα.
Όση ώρα βέβαια ο Λεόνοφ, έκθαμβος και τρισευτυχισμένος, έκανε βόλτα στο διάστημα, το διαστημόπλοιο συνέχιζε κανονικά τις περιστροφές του. Στα 12 λεπτά (και εννέα δευτερόλεπτα, για την ακρίβεια, μια που ήταν και η πρώτη διαστημική βόλτα...) που βρισκόταν έξω, είχε διανύσει μαζί με το σκάφος γύρω στα 5.000 χμ.
Βέβαια, αυτός δεν καταλάβαινε την ιλιγγιώδη ταχύτητα με την οποίαν έτρεχε αφού δεν υπήρχε αέρας εκεί έξω για να τον σταματήσει. Πώς εμείς είμαστε στο τραίνο που τρέχει με 100 χμ. την ώρα και περπατάμε αργά-και χαλαρά στον διάδρομο, χωρίς να καταλαβαίνουμε την ταχύτητα με την οποίαν προφανώς μετακινούμαστε κι εμείς; Κάπως έτσι...
Όταν τελείωσε τον περίπατό του και πλησίασε το σκάφος, ξαφνικά πάγωσε: η διαστημική στολή του είχε διογκωθεί εξαιτίας του κενού τού διαστήματος και της ανυπαρξίας πίεσης σ'αυτό, και δεν χωρούσε να μπει μέσα!
Μετά τις πρώτες σκέψεις πανικού που σίγουρα θα έκανε, πως θα άφηνε τα κόκκαλά του στο παγωμένο διάστημα, αυτοσυγκεντρώθηκε κι του ήρθε η έμπνευση να ανοίξει λίγο κάποια βαλβίδα της στολής για να "ξεφουσκώσει"κάπως.
Αυτό έκανε και ευτυχώς μίκρυνε ο όγκος της στολής και χώρεσε ίσα-ίσα να μπει στο διαστημόπλοιο που θα τον γυρνούσε στο στέρεο έδαφος της Γης...
Ο Αλεξέι Λεόνοφ εξαιτίας διαφόρων ατυχιών δεν μπόρεσε να ξαναβγεί στο διάστημα, παρά για μια μόνο φορά ακόμη, μετά από δέκα χρόνια, το 1975.
Τότε ήταν που είχε και άλλη μια πρωτιά στην διαστημική του σταδιοδρομία:
Σ' αυτό το δεύτερο -και τελευταίο- διαστημικό ταξίδι του, ήταν ο αρχηγός της πρώτης κοινής αμερικανο-σοβιετικής αποστολής διαστημικού ραντεβού, κατά την διάρκεια της οποίας ένα σοβιετικό σκάφος (το Σογιούζ 19) κι ένα αμερικανικό σκάφος του προγράμματος Απόλλων συνδέθηκαν σε τροχιά στο διάστημα, δημιουργώντας έναν κοινό διαστημικό χώρο και για τα δύο πληρώματα.
(Πληροφορίες από την Βικιπαίδεια.)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου